املاح موجود در آب

آبی که ما می نوشیم، در بر دارنده انواع ترکیبات معدنی مفید و مضری است که آشنایی با آنها کمک می کند تا در درمان بسیاری از بیماری های و مشکلات مربوط به سلامتی، هوشیارتر عمل کنیم. ترکیبات معدنی املاح موجود در آب به مقدار کم و استاندارد، نه تنها مفید است بلکه وجود آنها برای بدن ضروری است. به عنوان مثال زینک موجود در آب در تقویت عملکرد سیستم ایمنی بدن ، هر چند کم اما موثر است. تحقیقات مجله سلامت ماه نشان می دهد که مقدار بیش از حد توصیه شده می تواند برای بدن و اندام های داخلی مضر باشد. در ادامه با این ترکیبات، مقدار استاندارد آنها و مضرات و مزایای آنها بیشتر آشنا خواهیم شد.

مواد معدنی و املاح موجود در آب

آب نوشیدنی که ما در طول روز از آن استفاده می کنیم دارای مقادیری منیزیم و کلسیم است. در واقع، گچ موجود در دهانه شیر آب یا در کتری و سماور، به دلیل وجود کلسیم کربنات و منیزیم کربنات است که در آب وجود دارد. در مواردی آب لوله کشی دارای مقادیری پتاسیم و سدیم نیز هست. البته اینها تنها مواد معدنی موجود در آب نیستند. زینک ، آهن ، منگنز و فسفر، از دیگر املاح موجود در آب است که در آب لوله کشی به وفور یافت می شود، اما در آب های بطری که معمولا با عنوان آب معدنی به فروش می رسد دیده نمی شود. به طور کلی، مصرف آب معدنی ها کاملا اشتباه و خطرناک است.

آب و مواد معدنی مورد نیاز بدن

به گفته کارشناسان هر فرد می تواند روزانه 10 تا 20 درصد نیاز خود به مواد معدنی را از طریق املاح موجود در آب سالم تامین کند، به این دلیل که دریافت مواد معدنی موجود در آب، به دلیل مایع بودن بسیار راحت تر از دریافت املاح موجود در غذاهاست. بر اساس توصیه پزشکان هر فرد در یک شبانه روز، به 1000 میلی گرم کلسیم و 400 میلی گرم پتاسیم نیاز دارد. شما می توانید 100 تا 200 میلی گرم کلسیم و 40 تا 80 میلی گرم پتاسیم را از نوشیدن آب تامین کنید، مگر اینکه آب از نوع سخت باشد که اغلب افراد تمایلی به نوشیدن آن ندارند.

البته باید توجه داشته باشید که آب سخت نیز به نو به خود دارای مواد معدنی و املاح فراوان است، ولی سختی آن باعث شده تا طعمی تلخ و گس داشه باشد. وجود کلسیم کربنات، علت اصلی سختی و تلخی آب است. با استفاده از یک دستگاه یونولیزور، می توان سختی را از آب گرفت و تلخی آن را تا حد زیادی از بین برد. آب تهیه شده و خروجی از دستگاه یونولیزور، بسیار تازه تر و البته طبیعی تر از آب های دیگر است که املاح موجود در آن حفظ شده و می توان نهایت استفاده را از آن برد.

مواد مضر موجود در آب

متاسفانه آب های لوله کشی هم زمان با دارا بودن مقادیری مواد معدنی، حاوی درصدی مواد مضر است که ورود آنها به بدن چندان مناسب نیست. کلر ، اصلی ترین ماده مضری است که در علاوه بر املاح موجود در آب ، در اغلب قریب به اتفاق آب های لوله کشی دیده می شود. از ترکیبات وابسته به کلر که در این آب ها وجود دارد، ماده ای است به نام هالواستیک اسید که در برخی مناطق دنیا استفاده از آن در آب ممنوع اعلام شده است. در برخی مناطق دنیا، در آب لوله کشی فلوراید نیز اضافه می شود. فلوراید ماده مضری نیست، اما به آن میزان که راجع به آن تبلیغ می شود نیز دارای خواص مفید نمی باشد.

اگر در مناطقی نزدیک به معدن زغال سنگ یا معادن نفت و گاز زندگی می کنید، آب مصرفی شما حاوی مقادیری آهن سنگین، مواد رادیواکتیو و دیگر سموم این چنینی است. البته در این نواحی، موادی ویژه برای از بین بردن این سموم به آب اضافه می شود که در صورت داشتن بیماری خاص یا مشکل آلرژی خاصی، می توانید با مسئولین محلی در مورد این مواد مشورت کرده و اطلاعاتی از آن به دست آورید.

آب لوله کشی بهتر است یا آب بطری

معمولا نظرات متعددی در مورد فواید استفاده از این دو نوع منابع آبی ارائه شده که هر کدام دلایل منطقی خود را دارند. سازمان غذا و دارو از یک طرف، مصرف آب بطری را توصیه می کند، در حالی که سازمان سلامت محیط آب لوله کشی را بسیار مفید تر و سودمند تر از آب بطری می داند. البته در مورد سلامت این دو نمونه آب در هر دو حالت، اطمینان کامل وجود دارد. در واقع از نظر سالم بودن آب هر دو مورد تایید هستند. به گفته کارشناسان آب بطری دارای اطلاعات تکمیلی در مورد منبع تهیه شده و مواد معدنی موجود در آن است، در حالی که آب لوله کشی فاقد این اطلاعات بوده و برای آشنایی با املاح موجود در آب باید از مسئولان مربوطه تحقیق و پرس و جو نمود.

معمولا در تهیه و بسته بندی آب ها، علاوه بر مشخص شدن منبع و مواد معدنی موجود در آن، از نظر وجود باکتری ها و املاح مختلف نیز مورد بررسی قرار می گیرد و حتی ذراتی که ممکن است در اثر ماندگاری آب، آسیبی به کیفیت آن وارد کند نیز از بین برده می شوند. اما با این وجود، هنوز هم گروهی از کارشناسان مصرف آب لوله کشی را بر آب بطری و بسته بندی، ارجح دانسته و معتقدند آب های بطری خواص خود را تا حدودی از دست داده و جهت تامین مواد معدنی مورد نیاز بدن، مناسب نیستند.

خواص آب معدنی

در مورد آب معدنی و خواص آن سالهاست که میان کارشناسان اختلاف نظر فراوان وجود دارد. برخی آن را مناسب دانسته و گروهی آن را جایگزین مناسبی برای آب لوله کشی و املاح موجود در آب نمی دانند. آب معدنی نیز همانند دیگر اجزا، از مواد بیرون آمده از دل زمین است که خصوصیات خاص خود را دارد. به دلیل طبیعی و منحصر به فرد بودن، دارای ویتامین ها و املاح معدنی فراوان است و بدن نیز برای تامین مواد مورد نیاز خود، به راحتی می تواند از منابع وجود در آن استفاده کند. کلسیم ، منیزیم و پتاسیم از جمله املاح موجود در آب معدنی است.مطمئنا این مسئله برای مخاطبان مطرح می شود که این مواد و خواص در آب لوله کشی و آب بطری نیز یافت می شود. در واقع می توان بدون صرف هزینه اضافی، آب لوله کشی با املاح را مصرف کرد.

اما آن چه اهمیت دارد، کیفیت این املاح موجود در آب معدنی است که کمی بهتر از نمونه های دیگر است. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که آب مصرفی خود را از هر نوعی که هست، باید مورد بررسی قرار دهید. زیرا مصرف منیزیم اضافی موجود در آب می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را در فرد افزایش دهد و در مقابل کمبود منیزیم، مشکلات تغذیه ای دیگری در پی خواهد داشت. پس آب معدنی می تواند گزینه مناسبی باشد، زیرا میزان کلسیم موجود در آن اندازه گیری شده و استاندارد است. برای مطالعه سایر مقالات مربوط به آب مجله اینترنتی ماه را دنبال کنید.