کاهش احتمال مرگ با افزایش سن

با پیشرفت روز افزون فناوری، پیش بینی میشود که طول عمر انسان نیز افزایش می یابد. البته این فقط فرضیه ای است که در میان افراد شایع شده و درستی آن هنوز در گرو یافتن پاسخی بر دلیل کاهش احتمال مرگ با افزایش سن از نظر برخی محققان است. اما سوال ما در مجله اینترنتی ماه این است که : آیا محدودیتی در مورد طول عمر انسان ها وجود دارد؟ طبق گزارشی که در مجله ی science  به چاپ رسید، پاسخ این سوال منفی است. بر اساس گفته ی محققان، پس از سن 105 سالگی، خطر مرگ هر لحظه در فرد وجود دارد.

دلیل کاهش احتمال مرگ با افزایش سن

در سال 1825، مقاله ای منتشر شد که در آن به نقل از Benjamin Gompertz نوشته بود: خطر مرگ، با افزایش سن، بیشتر میشود، به طوری که این خطر در یک فرد 70 ساله بیش از یک فرد 30 ساله، احساس میشود.

بعد ها انتقادی نسبت به این نظریه شد. محققان معتقد بودند که درست است که خطر مرگ، با افزایش سن، بیشتر احساس میشود، اما از یک سن خاص به بعد، این میزان، ثابت می ماند. برای مثال، احساس یک فرد 45 ساله نسبت به یک فرد 35 ساله به مرگ متفاوت است. اما همین احساس خطر، در یک فرد 100 ساله و یک فرد 110 ساله، ثابت است.

اما هنوز مشخص نیست که آیا این تفاوت در میزان خطر مرگ به دلیل داده های نامناسب است یا احساس طبیعی جاودانگی. اما اکنون و در زمان حال، داده ها و اطلاعات بهتری در دست محققان است. در تحقیقی جدید، محققان داده های مربوط به نرخ حیات در میان بیش از 3800 ایتالیایی را جمع آوری کرده اند که آنها همگی بیش از 105 سال عمر داشتند. در ایتالیا در هر سال، یک بار توسط شهرداری ها، آمار گیری صورت میگیرد.

طی این مطالعات، محققان دریافتند که خطر مرگ تا سن 80 سالگی در فرد در حال افزایش است ولی از 80 سالگی به بعد این میزان احساس خطر، کمتر شده و پس از 105 سالگی به کلی از میان میرود. بنابراین، چه در سن 105 سالگی و چه در سن 130 سالگی، احساس خطر مرگ در فرد یکسان است. در واقع بعد از 105 سالگی، زنده ماندن یا مردن فرد، نسبی است، یعنی 50-50 است. برای اطمینان از درستی این داده ها ، کارشناسان شناسنامه ی افراد بالای 100 سال و هم چنین افرادی را که فوت شده اند را بررسی میکنند.

تفاوت طول عمر زنان و مردان

اولین نکته ای که نظر محققان را به خود جلب کرد، این بود که داده های آنها اغلب در مورد زنان، صدق میکند. یعنی فقط 463 نفر از کسانی که به بررسی شناسنامه هایشان پرداختند، مرد بودند. این یعنی طول عمر زنان، بیش از مردان است.

با این وجود همه ی کارشناسان، با این یافته ها موافق نیستند. برای مثال Brandon Milhdland در سال 2016 در مجله ی Nature  مقاله ای به چاپ رساند و اعلام کرد که حد و حدودی نمیتوان برای طول عمر انسان تعیین کرد، این یک فرآیند طبیعی است و انسان دخالتی در آن ندارد. به گفته ی وی، شواهد به دست آمده از این مطالعات، قابل استناد نیست. حتی اگر هم به فرض محال، صحیح باشد و خطر مرگ پس از سن 105 سالگی، ثابت بماند؛ این حقیقت که خطر مرگ، افزایش نمی یابد به این معنی نیست که حد و مرزی برای طول عمر انسان وجود ندارد.

از نظر وی، حتی در سن 105 سالگی نیز خطر مرگ احساس میشود، فقط افراد کمی هستند که به سن بالای 105 سال دست می یابند. اما از طرف دیگر، به عقیده ی Holger Txen کارشناس سوئدی، تمامی داده های این تحقیق، صحیح بوده و شکی در آن نیست. محققان معتقدند که این عدم نگرانی و احساس خطر مرگ در سن بالا، به 2 مورد بستگی دارد: ژنتیک و سستی بدن.

کاهش احتمال مرگ با افزایش سن امری است ژنتیکی

برای توضیح دادن در مورد سستی بدن و ضعف،  به این مثال، توجه کنید: تصور کنید جمعیت زیادی در حال راهپیمایی به مناسب جشنی بزرگ هستند. بعضی از این افراد، بسیار قوی و در بهترین حالت سلامت هستند و حتی توانایی بالا رفتن از کوه را هم دارند. ولی بقیه، ضعیف هستند و چنین قدرتی ندارند. این افراد را افراد نحیف و سست بنیه می نامیم. در جشن های بعدی، مثلا 25 سال بعد، اغلب کسانی که در جشن 25 سال قبل، سست و ضعیف بودند حضور ندارند، آنها فوت شده اند و فقط کسانی حضور دارند که در سال های قبل، سرزنده و قوی بودند.

به گفته ی  Watcher اطلاعات مربوط به تحقیقات، از 15 کشور دنیا جمع آوری شده است. به نظر میرسد از بین کشورهای اروپایی، ایتالیاها ، طول عمر بیشتری را تجربه میکنند. اما عوامل بسیاری وجود دارد که علاوه بر ایتالیا، در کشورهای دیگر نیز دیده شده. اما چرا آنها طول عمر بیشتری ندارند؟ پاسخ این سوال، تفاوت در ژنتیک افراد است. عوامل ژنتیکی نیز میتواند بر طول عمر فرد تاثیر مستقیم داشته باشد.

محدودیت های روانشناسی در مورد طول عمر

اگر به زندگی گذشتگان و میزان امید به زندگی در آنها، دقت کنیم،  میبینیم که تمایل افراد برای داشتن عمر طولانی تر، زیاد بوده است. اما آیا این تمایل و گرایش تا همیشه ادامه دارد و انسان ها این فرصت را می یابند که تا 150 سالگی، زنده باشند؟

در پاسخ باید گفت که گذشته از تمامی عوامل دیگر، موانع روانشناسی بر سر راه این عمر طولانی وجود دارد. اما هنوز نمی توان به طور دقیق حداکثر سن را مشخص کرد. از نظر بیولوژیکی، طول عمر در واقع سنی است که موجود زنده می تواند داشته باشد و در انسان این حداکثر سن، 97 سالگی است. در واقع 97 سالگی حدود و مرز سن انسان هاست. اما دلایل بسیاری وجود دارد که ما را به زندگی طولانی تر امیدوار میکند.

اندازه گیری میزان امید به زندگی  در افراد ، کار راحتی نیست. برای مثال،  میزان امید به زندگی در یک نوزاد را نمی توان دقیق اندازه گرفت، فقط میتوان  با توجه به چیزی که در حال حاضر در میان افراد رایج است را تخمین زد. مثلا 70 سال.

البته با پیشرفت فناوری، برنامه هایی طراحی شده که با کمک آنها می توان به طور تقریبی، امید به زندگی را در فرد تشخیص داد. در این برنامه ها، از معیارهایی استفاده میشود که در هر منطقه یا کشوری متفاوت است. از آمارهای گرفته شده می توان نتیجه گرفت که امید به زندگی در میان افراد ، نسبت به گذشته، افزیش یافته است. همانطور که کارشناس مجله اینترنتی ماه بیان می کند، امروزه سن افراد در زمان مرگ، بسیار بیشتر از دهه های گذشته است. اگر چه وضعیت سلامت در گذشته بهتر بوده، اما با این حال، در صد افرادی که سن پیری را تجربه میکنند، رو به افزایش است.