درمان بیماری هپاتیت

هپاتیت چیست ؟ به عفونت کبد و ایجاد اختلال در عملکرد آن به دلیل وجود باکتری، هپاتیت گفته می شود. بیماری هپاتیت با توجه به نوع ویروسی که منجر به ایجاد عفونت در کبد می شود، به انواع مختلفی از جمله هپاتیت A ، هپاتیت B ، هپاتیت C ، هپاتیت D ، هپاتیت E و انواع دیگری که هنوز اطلاعات چندان دقیق و کاملی در مورد آنها وجود ندارد، تقسیم می گردد. بیماری هپاتیت جزء بیماری های واگیر دار دسته بندی شده و در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی و توصیه های پزشکی، امکان انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر وجود دارد. اما خوشبختانه هپاتیت قابل درمان است و می توان طی فرآیندی درمانی، آن را به طور کامل از بین برد. روش های درمان بیماری هپاتیت را در مجله سلامت ماه دنبال کنید.

تشخیص و درمان بیماری هپاتیت

برای تشخیص و سپس درمان بیماری هپاتیت از روش های متعددی مثل معاینه فیزیکی، آزمایش خون، عکسبرداری و سونوگرافی استفاده می شود. در مواردی ممکن است پزشک مجبور به نمونه برداری شده و با بررسی دقیق بافت کبد، وجود عفونت در آن را تشخیص دهد.

در صورتی که هر کدام از علائم مشخص شده برای هپاتیت را داشته باشید، پزشک آزمایش خون برای شما انجام داده و در صورت وجود ویروس، مراحل تشخیصی بعدی برای کسب اطلاعات تکمیلی را ادامه خواهد داد. در واقع در صورتی که آزمایش خون وجود هپاتیت را اثبات کرد، پزشک باید مشخص کند که بیماری در چه مرحله ای قرار گرفته و شدت آن چه مقدار است. برای مشخص شدن محل بیماری و البته نوع آن، باید نمونه برداری انجام گیرد. به این صورت که با کمک یک سرنگ، بخشی از بافت کبد جدا شده و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری، در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می گیرد.

راه های درمان بیماری هپاتیت

کبد عضوی است حساس که وظایف متعددی بر عهده دارد. تصفیه خون، فیلتر کردن مواد زائد در بدن، تجزیه چربی و کربوهیدرات ها ، ترشح آنزیم های مورد نیاز سیستم گوارش و پیشگیری از لخته شدن خون، از جمله وظایف آن است. هپاتیت ، در اثر ایجاد اختلال در عملکرد کبد به وجود می آید. عفونت ویروسی از علل عمده ابتلا به این بیماری است. اما عوامل دیگری مثل اثرات سو مصرف برخی داروها یا اختلال در سیستم ایمنی بدن و عملکرد آن نیز می تواند زمینه ساز این بیماری باشد.

درمان بیماری هپاتیت تا حد زیادی به نوع ویروس و شدت تاثیر گذاری آن بر کبد بستگی دارد. در سال های اخیر، روش های درمانی متعدد و تقریبا موفقی برای درمان هپاتیت ب و سی کشف شده که هر روز نیز پیشرفته تر خواهد شد. یک پزشک عمومی نیز می تواند بیماری هپاتیت را درمان کند. اما در صورتی که هپاتیت از نوع حاد باشد، باید یک متخصص وظیفه درمان را بر عهده داشته باشد. منظور از متخصص، پزشک متخصص داخلی است. در مواردی که فرد به دلیل شدت تهوع و درد و هم چنین استفراغ خونی، قادر به خوردن و نوشیدن نباشد، بهترین راه، یافتن یک متخصص بیماری های کبدی است، در غیر این صورت ضرورت خاصی نخواهد داشت.

درمان هپاتیت ب

در مواردی مثل هپاتیت ب که عامل، یک ویروس و عفونت های باکتریایی است، پزشک مصرف داروهای ضد باکتری و ضد عفونت را توصیه می کند. در اغلب موارد جهت درمان بیماری هپاتیت ، داروهای مورد استفاده توسط بیماران مبتلا به هپاتیت ب به مبتلایان هپاتیت C نیز کمک کرده و 50 تا 80 درصد موثر خواهد بود. در حال حاضر، با توجه به تحقیقاتی که در زمینه درمان هپاتیت صورت گرفته، پزشکان معمولا دوز مصرف را پایین آورده و با تغییر ترکیبات داروها، کمک زیادی به اثر بخشی فرآیند درمان کرده اند. با توجه به نوع هپاتیت ، درمان ممکن است بین 8 تا 13 هفته ادامه داشته باشد.

هپاتیت از نوع A و B و البته در مواردی هپاتیت C معمولا در مدت 6 ماه درمان می شوند. توصیه اکید پزشکان هم برای مبتلایان به هپاتیت و هم کسانی که قبلا درگیر این بیماری بوده و اکنون بهبود یافته اند این است که مصرف الکل را ترک کنند. زیرا الکل از ترکیباتی است که مستقیما بر کبد تاثیر گذار بوده و در اثر آسیب هایی که الکل به کبد می زند ، می تواند عفونت موجود در آن را تشدید نماید.

درمان هپاتیت E

در مادران باردار، هپاتیت خطری برای تولد نوزاد نخواهد داشت. در واقع تنها چند مورد نادر دیده شده که هپاتیت باعث سقط جنین یا تولد پیش از موعد شده است. اما در مورد هپاتیت E مسئله کمی متفاوت است. هپاتیت E در صورتی که به طور کامل پیش از بارداری و یا حتی در اوایل آن درمان نشود، ممکن است به نوزاد منتقل گردد. در معاینات بارداری، پزشک تست هپاتیت انجام داده و در صورت مثبت بودن نتیجه، به منظور پیشگیری از آسیب های احتمالی به نوزاد واکسیناسیون انجام شده و داروهایی نیز جهت از بین بردن باکتری و ویروس موجود در کبد تجویز می شود که البته فقط باید در 3 ماهه اول مصرف شود.

درمان هپاتیت از طریق پیوند کبد

علاوه بر موارد گفته شده برای درمان بیماری هپاتیت ، هپاتیت راه های درمانی مثل پیوند کبد نیز خواهد داشت. البته این روش فقط زمانی استفاده می شود که در اثر وجود مقدار زیاد عفونت، کبد دچار نارسایی شده باشد و زندگی کردن با آن امکان پذیر نباشد.

پیشگیری از ابتلا به هپاتیت

با اتخاذ چند روش ساده، می توان از ابتلا به هپاتیت پیشگیری کرد. عدم مصرف الکل یا مصرف به اندازه و متعادل، توجه به سبک زندگی و غذاهایی که مصرف می کنیم، داشتن فعالیت بدنی، توجه به مسائل بهداشتی و استفاده از روش های محافظتی در برقراری روابط جنسی، عدم اشتراک وسایل شخصی با دیگران و دقت به بهداشتی بودن وسایل تزریق در مراکز بهداشتی و وسایل بهداشتی در آرایشگاه ها. با این روش ها می توان از هپاتیت پیشگیری نمود و دیگر نیازی به درمان بیماری هپاتیت نیست. به علاوه، در صورت مشاهده هر گونه علامتی مبنی بر خطر ابتلا به هپاتیت باید با پزشک مشورت نمود و شریک جنسی، پرستار مرکز بهداشتی و اطرافیان را از وجود بیماری مطلع کرد.

راه های انتقال ویروس هپاتیت

انتقال ویروس هپاتیت با توجه به نوع آن متفاوت است. هپاتیت A که ویروسی با عنوان HAV دارد، از طریق آب و مواد غذایی قابل انتقال است. بررسی های مجله اینترنتی ماه نشان می دهد که هپاتیت ب در اثر فعالیت ویروس HBV ایجاد شده و از طریق مایعات بدن مثل خون، بزاق یا ترشحات جنسی منتقل میگردد. هپاتیت C حاصل فعالیت ویروس HCV است و راه انتقال آن همانند مورد قبل، مایعات بدن است. هپاتیت D با ویروس HDV در ارتباط است و نوعی عفونت خونی تلقی میگردد و بالاخره هپاتیت E با ویروس HEV منتقل شده و معمولا از طریق غذا و از سیستم روده وارد می شود. ضعف، بی حالی، ادرار تیره رنگ، کاهش اشتها، کاهش وزن ناگهانی، درد در ناحیه شکم و پهلو و زردی پوست و سفیدی چشم از جمله علائم هپاتیت است که در صورت مشاهده باید برای درمان بیماری هپاتیت اقدام شود.